Öğrettin Bana
Bekleye, bekleye döneceğini
O mutlu günlerin geleceğini
Gün oldu zannettim öleceğimi
Sensiz yaşamayı öğrettin bana
Gün oldu zannettim öleceğimi
Sensiz yaşamayı öğrettin bana
Bir kere pişmanlık bile duymadan
O vefasız kalbin hiç sızlamadan
Yaşadın ellerden farkın olmadan
Sensiz yaşamayı öğrettin bana
Bir kere pişmanlık bile duymadan
O vefasız kalbin hiç sızlamadan
Yaşadın ellerden farkın olmadan
Sensiz yaşamayı öğrettin bana, öğrettin bana
Sensiz yaşamayı öğrettin bana
Bir selam, bir haber gelmedi senden
Utandım kendimden, utandım elden
Sonunda o sevda koptu gönlümden
Sensiz yaşamayı öğrettin bana
Sonunda o sevda koptu gönlümden
Sensiz yaşamayı öğrettin bana
Bir kere pişmanlık bile duymadan
O vefasız kalbin hiç sızlamadan
Yaşadın ellerden farkın olmadan
Sensiz yaşamayı öğrettin bana
Bir kere pişmanlık bile duymadan
O vefasız kalbin hiç sızlamadan
Yaşadın ellerden farkın olmadan
Sensiz yaşamayı öğrettin bana, öğrettin bana
Sensiz yaşamayı öğrettin bana
Zamansız gidişin çok yıktı beni
Ummazdım, ummazdım bu ölüm ayırsın bizi
Unutma, unutma seveceğim ömrümce seni
Sensiz de yaşamayı, sensiz de yaşamayı öğrettin bana
Sensiz de yaşamayı öğrettin bana
Öğrettin bana