Rozen Op De Mesthoop Van Het Leven
Vele jaren heb ik rondgezworven
Op zoek naar de zin van mijn bestaan
En de vraag die op mijn lippen lag bestorven
Wie ben ik? Waar ga ik heen? Waar kom ik vandaan
Ik heb gedwaald en verloren gelopen
Alsmaar op zoek naar mijn heilige plicht
Ik gaf niet op
Ik ben steeds blijven hopen
En op een dag zag ik eindelijk het licht
Nu kweek ik rozen op de mesthoop van het leven
Ik put schoonheid uit de ellende van 't bestaan
Daar waar mensen door het duister zijn omgeven
Zie ik sterren aan de hemel staan
Ik kweek rozen op de mesthoop van het leven
Op de pijn die het leven ons geeft
Daarvan zing ik ja dat is mijn streven
Ik schenk troost aan wie troost nodig heeft
Vele jaren zijn er nu verstreken
En ik draaf en ik ploeter maar door
Ik heb gevonden wat mijn taak is in dit leven
En ik ben de goden dankbaar daarvoor
En ik zing en ik zal blijven zingen
Zolang God in de hemel mij behoedt
En niemand zal me ooit kunnen dwingen
Om mijn stem te laten zwijgen voorgoed
Nu kweek ik rozen op de mesthoop van het leven
Ik put schoonheid uit de ellende van 't bestaan
Daar waar mensen door het duister zijn omgeven
Zie ik sterren aan de hemel staan
Ik kweek rozen op de mesthoop van het leven
Op de pijn die het leven ons geeft
Daarvan zing ik ja dat is mijn streven
Ik schenk troost aan wie troost nodig heeft
Daarvan zing ik ja dat is mijn streven
Ik schenk troost aan wie troost nodig heeft