พบ
นา นา นา
ความหวังที่มีล่องลอยไปไกลเหลือเกิน
ความฝันลางเลือน
วิ่งตามยิ่งไกลออกทุกที
สุดท้าย
ไม่มีทางให้เดินอย่างเคยและใจเริ่มหมดหวัง
มืดมน
ถ้าเพียงลมบันดาลพัดพาให้เธอลอยมาหา
เมฆดำเคลื่อนลอย
พระจันทร์ไม่มีแสงส่อง
มองฟ้าไม่เหมือนเคย
ไม่เหมือนเลยไม่เหมือนเป็นดังที่ผ่าน
แต่แล้ว
ค่ำคืนนั้นท่ามกลางเรื่องราวมืดมน คนสับสน
ลมกลับได้นำฝนมากระหน่ำและแสนเย็นและเปิดฟ้าให้สดใส
นา นา นา
ปริศนา
คลี่คลายมลายลงในพริบตา
รอยยิ้ม
ระยิบพราย
แสงทองประกายในทุกแห่ง
เปรียบแม้น
ว่าเธอเป็นดังดาวดังดวงดาราในยามมืดมน
ดั่งแสง
นั้นดูเหมือนประกาวร่วมเคียงพริ้งแพรวเป็นดังคืนที่ใฝ่หา
นา นา นา