E’jaz
Roozbeh Bemani
از کدوم خاطره برگشتی به من
که دوباره از تو رویایی شدم
همه دنیا نمیدیدن منو
من کنار تو تماشایی شدم
از کدوم پنجره میتابی به شهر
که شبونه با تو خلوت میکنم
من خدارو هر شب این ثانیه ها
به تماشای تو دعوت میکنم
تو هوایی که برای یک نفس
خودمُ از تو جدا نمیکنم
تو برای من خود غرورمی
من غرورمُ رها نمیکنم
تا به اعجاز تو تکیه میکنم
شکل آغوش تو میگیره تنم
اون کسی که پیش چشم یک جهان
به رسالت تو تن میده منم
تو هوایی که برای یک نفس
خودمُ از تو جدا نمیکنم
تو برای من خودِ غرورمی
من غرورمُ رها نمیکنم