Nyhtose Horis Feggari
Νύχτωσε χωρίσ φεγγάρι
Το σκοτάδι είναι βαθύ
Κι όμωσ ένα παλικάρι
Δεν μπορεί να κοιμηθεί
Άραγε τι περιμένει
Απ' το βράδυ ωσ το πρωί
Στο στενό το παραθύρι
Που φωτίζει με κερί
Πόρτα ανοίγει πόρτα κλείνει
Με βαρύ αναστεναγμό
Ασ μπορούσα να μαντέψω
Τησ καρδιάσ του τον καημό