Epefte Vathia Siopi
MIMIS PLESSAS, LEFTERIS PAPADOPOULOS
Έπεφτε βαθιά σιωπή
Στο παλιό μασ δάσο
Τρέξε να σε πιάσω
Μου χεσ πρωτοπεί
Και όταν έτριζε η βροχή
Στα πεσμένα φύλλα
Πόση ανατριχίλα
Μέσα στην ψυχή
Κίτρινο πικρό κρασί
Κίτρινο φεγγάρι
Φεύγαν οι φαντάροι
Έφευγεσ και συ
Κι είχεσ μέσα στην ματιά
Ένα σκούρο θάμποσ
Ένα σκούρο σάμπωσ
Να ‘πεφτε η νυχτιά
Κάποια κόκκινη πληγή
Που δεν λέει να κλείσει
Το μικρό ξωκλήσι
Δίπλα στην πηγή
Και μια κίτρινη σιγή
Στο παλιό μασ δάσο
Πώσ να σε ξεχάσω
Που σε πήρε η γη