Ξενύχτης πάλι έμεινα

Ξενύχτησ πάλι έμεινα
Στην πόρτα σου μικρό μου
Και με τραγούδια σου ‘λεγα
Τον πόνο τον καημό μου

Για πάρε την καρδούλα μου
Και κάνε την κομμάτια
Σ' αυτή μονάχα θέ να βρεισ
Τα δυο γλυκά σου μάτια

Στ' ορκίζομαι στα νιάτα μου
Αλήθεια που σου λέω
Αν δε σε κάνω ταίρι μου
Για πάντοτε θα κλαίω

Αν θέλεισ άντρα πλούσιο
Να μου το πεισ μικρό μου
Να χάσω την ελπίδα μου
Να σβήσω τον καημό μου

Έλα μ' εμένα τον φτωχό
Τα πλούτη μην κοιτάζεισ
Δίχωσ αγάπη αν παντρευτείσ
Πάντα θ' αναστενάζεισ