Λίβερπουλ, Πάτρα, Βαρκελώνη
Τις λέξεις μου έβαλα ξανά σε λάθος λήμμα
Και σαν κροτίδες τις πετάω στο νερό
Έγινα πάλι των ονείρων μου το θύμα
Όμως δε βρήκα για τη νύχτα θυρωρό
Η καταιγίδα κι η αντάρα στο φιλί σου
Ξύπνησαν μέσα μου ορέξεις τολμηρές
Μα ούτε εσένα σε αφήνουν οι δικοί σου
Ούτε κι εμένα με ξεχνάει αυτό το χθες
Στης Προβηγκίας τις ακτές ξενοκοιμάται
Ο υπηρέτης με τα όπλα της τιμής
Η Βενετία ούτε θέλει να θυμάται
Πως είναι ο θάνατος που ψάχνουμε εμείς
Πως είναι ο θάνατος που ψάχνουμε εμείς
Να να να
Στο μισοσκόταδο της αίθουσας σε φέρνω
Σε χαμουρεύω σου μιλάω σαν δανδής
Κάνω το λάθος την ευθύνη ξαναπαίρνω
Για την ταινία που δεν πρόκειται να δεις
Τώρα σε Λίβερπουλ σε Πάτρα Βαρκελώνη
Μέσα στους άνεργους θα δεις τον καβγατζή
Μια τσόντα κάτω απ' το βιβλίο να διπλώνει
Να καμακώνει έναν πλούσιο χιμπατζή
Τώρα σε Λίβερπουλ σε Πάτρα Βαρκελώνη
Μέσα στους άνεργους θα δεις τον καβγατζή
Μια τσόντα κάτω απ' το βιβλίο να διπλώνει
Να καμακώνει έναν πλούσιο χιμπατζή
Να να να