Το γράμμα

Μ' ένα δισάκι προσφυγιάσ στον ώμο μου
Κι ούτε ένα βλέμμα παναγιάσ στο δρόμο μου
Γράμμα μου σκίσε τα βουνά
Να βρεισ τα μάτια τα στεγνά

Και πάρε γράμμα τα δάκρυά μου
Να βρεισ τα μάτια που είναι μακριά μου
Και γίνε στόμα να τησ μιλήσεισ
Αν με θυμάται να τη ρωτήσεισ
Αν με θυμάται και με πονά

Μ' ένα τσιγάρο ζητιανιάσ στα χείλη μου
Ένα τραγούδι λησμονιάσ οι φίλοι μου
Και δεν αντέχω άλλο πια
Να στρώνω μέσα σε γιαπιά

Και πάρε γράμμα τα δάκρυά μου
Να βρεισ τα μάτια που είναι μακριά μου
Και γίνε στόμα να τησ μιλήσεισ
Αν με θυμάται να τη ρωτήσεισ
Αν με θυμάται και με πονά

Μ' ένα μολύβι μελανί ζωγράφισα
Χάραξα πάνω σου φωνή και δάκρυσα
Γράμμα μου πέτα σαν πουλί
Στου πικραμένου την αυλή

Και πάρε γράμμα τα δάκρυά μου
Να βρεισ τα μάτια που είναι μακριά μου
Και γίνε στόμα να τησ μιλήσεισ
Αν με θυμάται να τη ρωτήσεισ
Αν με θυμάται και με πονά