19 April

Waar 't opeens vandaan komt hij weet 't niet
Zomaar zo ineens als 'n tweede huid als 'n jas heeft 't hem
Ingesloten
Zomaar zo ineens onverwacht hij weet niet wat 't was
Zo ingesloten

19 april en zicht op zee
Even draagt de wind al wat lente mee
Even maakt z'n leven een pauze 'n pas op de plaats van dit pension
In de duinen
Even met z'n vrienden z'n vrouw
'T weekend van pasen
Pension in de duinen

'T is misschien niet meer dan 'n schim op de zee
'T is misschien niet meer misschien valt 't wel mee
'T is misschien niet meer ach je raakt 't wel kwijt
Of is 't toch de spijt om de verloren tijd
En hij loopt langs het duin naar beneden
En kijkt naar de golven 't zand en de zee

Gek hij had 't ook al vanmorgen gehad
Kwam 't door die jeugd in 't golfslagbad
Opgeschoten knapen ze zaten de meiden achterna op 't glad van
De glijbaan
Opgeschoten knapen ineens zag hij zich daar weer staan
Vlak bij 'n glijbaan

19 april en 'n vaag verdriet

Waar 't opeens vandaan komt hij weet 't niet
Zomaar zo ineens als 'n tweede huid als 'n jas heeft 't hem
Ingesloten
Zomaar zo ineens onverwacht hij weet niet wat 't was
Zo ingesloten

'T is misschien niet meer dan 'n schim op de zee
'T is misschien niet meer misschien valt 't wel mee
'T is misschien niet meer ach je raakt 't wel kwijt
Of is 't toch de spijt om de verloren tijd