To Proto Peristeri
GEORGIOS THEMELIS, STAVROS KOUGIOUMTZIS
Το κοφτερό να πάει βαθιά στο στήθοσ μου μαχαίρι
Ο πρώτοσ ήλιοσ να φανεί το πρώτο περιστέρι
Στέκει το ρόδο απείραχτο μπροσ στ' ουρανού τη χάρη
Ποιο κύμα ποια πρωτοφιλεί στ' αμάραντο χορτάρι
Μέσα από ήλιουσ κι ουρανούσ σε βλέπω δακρυσμένη
Σαν άστρο που το νότισε λύπη συννεφιασμένη
Πέλαγα δάση και βουνά φέρνω σαν χελιδόνι
Ποιοσ χωρισμόσ μασ χώρισε ποια μοίρα μασ ενώνει