Ki An Klapsoume Ti Ofeli

Ο ένασ τον άλλον απ' το χέρι κρατώντασ
Τησ ζωήσ το μεγάλο μονοπάτι κοιτά
Ωσ του κόσμου την άκρη ποτισμένο απ' το δάκρυ
Αυτών που έχουν περάσει μπροστά

Κι αν αδερφέ μου πιο πολύ θα κλάψουμε τι ωφελεί
Εγώ για σένα εσύ για μένα
Γι' αυτούσ που φύγαν πιο μπροστά
Γι' αυτούσ που μείναν με σβηστά
Τα όνειρά τουσ τα χαμένα

Αδέρφια και φίλοι στο μεγάλο το δρόμο
Ο καθένασ οφείλει πάντα να προχωρεί
Κι απ' το δάκρυ ακόμα που κυλάει στο χώμα
Κάποια ελπίδα ν' ανθίσει μπορεί