Γραμμες Των Οριζοντων
Ταξίδευεσ κυνηγημένη από τη μοίρα σου
Για την κατάλευκη μα πένθιμη ελβετία
Πάντα στο ντεκ σε μια σεζ λονγκ πεσμένη κάτωχρη
Απ' τη γνωστή και θλιβερότατη αιτία
Πάντοτε ανήσυχα οι δικοί σου σε τριγύριζαν
Μα εσύ κοιτάζοντασ τα μάκρη αδιαφορούσεσ
Σ' ό,τι σου λέγαν πικρογέλαγεσ γιατί ένιωθεσ
Πωσ για τη χώρα του θανάτου οδοιπορούσεσ
Κάποια βραδιά που από το στρόμπολι περνούσαμε
Είπεσ σε κάποιο γελαστή σε τόνο αστείου
"Πώσ μοιάζει τ' άρρωστο κορμί μου καθώσ καίγεται
Με την κορφή τη φλεγομένη του ηφαιστείου"
Ύστερα σ' είδα στη μαρσίλια σαν εχάθηκεσ
Μέσα στο θόρυβο χωρίσ να στρέψεισ πίσω
Κι εγώ που μόνο την υγρήν έκταση αγάπησα
Λέω πωσ εσένα θα μπορούσα ν' αγαπήσω
Ταξίδευεσ κυνηγημένη από τη μοίρα σου
Για την κατάλευκη μα πένθιμη ελβετία
Πάντα στο ντεκ σε μια σεζ λονγκ πεσμένη κάτωχρη
Απ' τη γνωστή και θλιβερότατη αιτία
Πάντοτε ανήσυχα οι δικοί σου σε τριγύριζαν
Μα εσύ κοιτάζοντασ τα μάκρη αδιαφορούσεσ
Σ' ό,τι σου λέγαν πικρογέλαγεσ γιατί ένιωθεσ
Πωσ για τη χώρα του θανάτου οδοιπορούσεσ
Κάποια βραδιά που από το στρόμπολι περνούσαμε
Είπεσ σε κάποιο γελαστή σε τόνο αστείου
"Πώσ μοιάζει τ' άρρωστο κορμί μου καθώσ καίγεται
Με την κορφή τη φλεγομένη του ηφαιστείου"
Ύστερα σ' είδα στη μαρσίλια σαν εχάθηκεσ
Μέσα στο θόρυβο χωρίσ να στρέψεισ πίσω
Κι εγώ που μόνο την υγρήν έκταση αγάπησα
Λέω πωσ εσένα θα μπορούσα ν' αγαπήσω