อยู่คนเดียวอีกแล้ว
ใครช่วยฉันที
ใครที่มีวิธี
รอมาทั้งปีอยู่ที่ไหน
เคยบอกรักใคร
เขาก็ไม่เข้าใจ
ต้องจบกันไปทุกที
อยู่คนเดียวอีกแล้วเรา
โลกมันช่างเงียบเหงาเหลือเกิน
อยู่คนเดียวก็เหมือนเดิม
มีใครไหมเข้ามาเติม
คืนวันให้มันมีค่า
ก่อนฉันเหงาเกินไป
มองมองดูอะไรก็ว่างเปล่า
จะได้พบหรือเรา
มีใครมีบ้างไหมที่เหมือนกัน
เหงาเกินไป
มองมองดูใครใคร
เขาชื่นบาน
ฉันก็หวั่น
ต้องอยู่คนเดียวอย่างนี้หรือไร
ก่อนเคยชอบใจ
วันที่ไม่มีใคร
จะทำอะไรก็ตัวฉัน
แต่พอทุกวัน
มันชักไม่เข้าที
ก็อยากจะมีคนคู่ใจ ฮือ
อยู่คนเดียวอีกแล้วเรา
โลกมันช่างเงียบเหงาเหลือเกิน
อยู่คนเดียวก็เหมือนเดิม
มีใครไหมเข้ามาเติม
คืนวันให้มันมีค่า
ก่อนฉันเหงาเกินไป
มองมองดูอะไรก็ว่างเปล่า
จะได้พบหรือเรา
มีใครมีบ้างไหมที่เหมือนกัน
เหงาเกินไป
มองมองดูใครใคร
เขาชื่นบาน
ฉันก็หวั่น
ต้องอยู่คนเดียวอย่างนี้
อีกนานเท่าไร
ต้องทนไว้ ฝืนไปก็คงไม่ดี
อดใจรอไว้วันพรุ่งนี้
อีกนานแค่ไหน
สักแค่ไหน
ก็แค่ความเหงา
แค่ความเหงา
อยู่คนเดียวอีกแล้วเรา
โลกมันช่างเงียบเหงาเหลือเกิน
อยู่คนเดียวก็เหมือนเดิม
มีใครไหมเข้ามาเติม
คืนวันให้มันมีค่า
อยู่คนเดียวอย่างนี้
ต้องทนไว้ ฝืนไปก็คงไม่ดี
อดใจรอไว้วันพรุ่งนี้
พรุ่งนี้คงไม่เหงียบเหงา
อีกนานแค่ไหน
สักแค่ไหนก็รอต่อไปนะเรา
ก็แค่ความเหงา
แค่ความเหงาจะสักเท่าไร
คนเดียวมันเหงาเกินไป (ต้องทนไว้ ฝืนไปก็คงไม่ดี)
มองมองดูอะไรก็ว่างเปล่า (อดใจรอไว้วันพรุ่งนี้)(พรุ่งนี้คงไม่เหงียบเหงา)
จะได้พบหรือเรา (อีกนานแค่ไหน)(สักแค่ไหน ก็รอต่อไปนะเรา)
มีใครมีบ้างไหมที่เหมือนกัน (ก็แค่ความเหงา)(แค่ความเหงาจะสักเท่าไร)
เหงาเกินไป (ต้องทนไว้ )
มองมองดูใครใคร (อดใจรอไว้วันพรุ่งนี้)
เขาชื่นบาน (อีกนานแค่ไหน สักแค่ไหน)
ฉันก็หวั่นต้องอยู่คนเดียวอย่างนี้หรือไร (ก็แค่ความเหงา แค่ความเหงา)
อยู่คนเดียวอย่างนี้
ต้องทนไว้
อดใจรอไว้วันพรุ่งนี้
อีกนานแค่ไหนสักแค่ไหน
ก็แค่ความเหงา แค่ความเหงา
อยู่คนเดียวอย่างนี้