Jazz In Barcelona
Ze draait zich om in deze vreemde stad
Men praat anders hier
Er klinkt jazz uit een kelderbar
En in de kathedraal
Waar het stil was
Gaf ze me een kus
Voor een bloedende man
Die hing daar
En later op het strand van Barcelona
Ben ik door de knieƫn gegaan
En heb met zout in mijn ogen
En dronken van geluk de liefde
De liefde heilig verklaard
En ja, zo'n eindeloze nacht waarin je praat en lacht
En misschien nog wel veel meer
En ja, zo'n zomeravond waarop alles samenkomt
En het leven licht en de moeite waard lijkt
En ja, van die zeldzame momenten
Waarop je soms maanden wacht
En die deel uitmaken van de oneindigheid
En het denken en het peinzen stopt
En geluk van hier tot in de eeuwigheid
En toen liepen we in de storm
Langs dat oude kasteel
En alles leek even onbetekenend
Als elke regendruppel die op straat viel
Je wist hoeveel ik om je gaf
En hoe ver en hoe diep het zou gaan
En toen viel je in slaap als een reiziger op z'n eindbestemming
Maar niet zonder te vertellen dat je dat niet wilde
En dat je zo anders was
Niets blijft meer heel
Als van binnen alles breekt
Als ik afscheid neem
Van jouw armen
Als ik afscheid neem
Van jouw armen
Oeh, van jouw armen
Van jouw armen