Συντροφιά που με σκοτώνει

Σωριάζονται γύρω μου κορμιά ξεχασμένα
Τα βλέπω τρομάζω κάπου νιώθω κι εμένα
Φοβάμαι το δρόμο που η ψυχή μου χαράζει
Φοβάμαι τον κόσμο που υποσχέσεισ αλλάζει
Ανθρώπινη ύπαρξη χαρά φωτισμένη
Με όραμα δύναμη καλά διαβασμένη
Μου δίνεσαι σώμα μου με κάνεισ κομμάτια
Φιλιά δηλητήριο και δαίμονα μάτια

Μη μ' αγγίζεισ κοίταξέ με πωσ φοβάμαι
Μην ελπίζεισ άφησέ με να κοιμάμαι
Δεν αντέχω τισ στιγμέσ που είμαι μόνη
Μα δε θέλω συντροφιά που με σκοτώνει
Ναι ναι ναι ναι

Κηδεύω τα λόγια σου μετά τα ξεχνάω
Στο όνειρο πιάνομαι να ζήσω ζητάω
Δε ξέρω τι φταίει μα όταν είμαι κοντά σου
Πιο μόνη αισθάνομαι και ζω στη σκιά σου

Μη μ' αγγίζεισ κοίταξέ με πωσ φοβάμαι
Μην ελπίζεισ άφησέ με να κοιμάμαι
Δεν αντέχω τισ στιγμέσ που είμαι μόνη
Μα δε θέλω συντροφιά που με σκοτώνει
Ναι ναι ναι ναι