Epta Thalasses
Άνοιξε πανιά μικρέ κι ανέβα στο κατάρτι
Πλύνε το κατάστρωμα και διάβασε το χάρτη
Ότι είναι να γίνει, μην ανησυχείς, ας γίνει
Τράβηξε κουπί ξανά, ετοιμάσου για ταξίδι
Σε θάλασσες επτά, γυρνάει κι έχει πάθος
Έχει μάθει τώρα πια, πλέον, δεν κάνει λάθος
Περνάει τρικυμίες και φτάνει σε ακτές
Τον κόσμο κατακτάει και δε φοβάται πειρατές
Τους σκοτώνει δέκα-δέκα, δεν μπορεί να ηττηθεί
Κι όσο περνάν τα χρόνια αποκτάει φήμη μαχητή
Αντρεύει ο μικρός και γίνεται θηρίο
Και σαν θηρίο ανήμερο παλεύει μες το κρύο
Σε θάλασσες επτά, γνωρίζει κόσμους χίλιους
Έχει γίνει στρατιώτης κι έχει δίπλα του και φίλους
Η δόξα περιβάλλει σαν μανδύας τα' όνομά του
Στον κόσμο ξακουστός για τα κατορθώματά του
Κι όσο μεγαλώνει, γεμίζει με χρυσάφι
Όσο κι αν μαζέψει, ποτέ του δεν του φτάνει
Κι όσο ταξιδεύει γνωρίζει όλο το χάρτη
Στα πέρατα της Γης να φτάσει δεν του κάνει
Κι όσο νιώθει μόνος, γνωρίζει από γυναίκες
Στα ψέματα πουλάει την ψυχή του για εκείνες
Καμιά φορά ξεχνιέται και αφήνει μαύρες πέτρες
Σε μέρη που ναυάγησαν καρδιές-αλκυονίδες
Μα χάνεται στη νιότη του, στο πάθος, τη λαγνεία
Σε σώματα αταξίδευτα βρίσκει την ηρεμία
Μέσα από καπνούς και μαγεμένα πλάσματα
Γοργόνες συντροφεύουνε τα κάτασπρα σκεπάσματα
Μα χάνεται η ψυχή του σε ηδονές αμέτρητες
Μεθάει με κρασί και βαυκαλίζεται με έρωτες
Σκορπίζεται, ζαλίζεται κι ο εγωισμός ανθίζει
Καπετάνιος ετοιμάζεται να γίνει: την ψωνίζει!
Κήποι κρεμαστοί, γι αυτόν, στη Βαβυλώνα
Σκλάβοι στην Αθήνα χτίζουνε τον Παρθενώνα
Στην Αίγυπτο του χάρισε, ο Φαραώ, τον Νείλο
Και στην Ινδία, Άριοι , προσκύνησαν τον θρύλο
Οι μούσες, τον Απόλλωνα, λένε πως αρνηθήκαν
Και οι μοίρες να υφαίνουν, από τότε, σταματήσαν
Ήλιος και σελήνη, λένε πως τον αγαπήσαν
Και στην Κίνα, για το θάρρος του, Δράκο τον βαφτίσαν
Άνοιξε πανιά, το πλοίο, σαν φτερά αγγέλου
Κι έχουν ακουστεί πέρα ως πέρα οι προσευχές του
Δόξα ανεπανάληπτη για τους δαμαστές ανέμου
Στο ξίφος του που, λένε, είναι δώρο του Ηφαίστου
Σε θάλασσες επτά, το σκαρί του αρμενίζει
Όπου κι αν σαλπάρει τον εχθρό βυθίζει
Ανίκητο κι αδύνατο στο να χαθεί αγώνας
Φήμες λεν πως το 'φτιαξε γι αυτόν ο Ποσειδώνας
Όπου κι αν πατήσει, στο όνομά του, νερό πίνουνε
Δώδεκα θεοί στα πόδια του υποκλίνονται
Ο κόσμος και τα αστέρια γύρω του γυρίζουνε
Ιστορίες πάνε κι έρχονται, πως, βασιλιά τον χρήζουνε
Θάλασσα και γη έχει δαμάσει κι οργιάζει
Καμία τρικυμία το Καράβι δεν τρομάζει
Όλοι, πλέον, ξέρουνε πολύ καλά ποιος είναι
Ιστορίες πάνε κι έρχονται, αθάνατος πως είναι!