Suttungs Mjød

Jotungubben eg fann
Er no attende komen
Der få ting eg teiande fekk
Med mange ord
Eg mykje til gagn
Vann meg i Suttungs salar

Gunnlòd meg gav på gullstolen
Drykk av den dyre mjød
Vesal løn let eg ho få
Ho gav meg trygt si tru
Ho gav meg heile sin hug

Rata-Tonni rudde meg veg
Gardt grjot ho gnog
Over og under var jotunvegar
Då gjekk dep på livet laust

Det vene eg vann, eg vel hev nøti
Lite den vise vantar
Med di Odrere no opp er komen
Midt i Midgards fjeim

Uvisst å vita om eg endå var
Komen or Jotungarden ut, om ikkje
Gunnlòd, det gode kvendet, hadde
Vorti min sele ven

Andre dagen av gjekk rimtussa
Til å spørje råd av råd av Hår
I Håvahalli, etter Bolverk dei spurde
Om han var berga hjå gudom
Eller suttung hadde slegi han ned

Ein eid då svor
Odin på ringen
Kven kan hans trygdemål tru?
Suttung han sveik for skalde drykken
Og Gunnlòd sårt han grøtte