Δε σε συγχώρεσα ούτε λίγο

Απ' το κορμί λένε να παίρνεισ συμβουλέσ
Είναι κακό και μόνο θύελλεσ θα φέρει
Μα εγώ ρωτάω και αμα θεσ εσύ μου λεσ
Ποιοσ άλλοσ απο μένα πιο καλά σε ξέρει

Έμαθα πωσ απ' το αγκάθι σου να βγάζω
Τησ μελωδίασ και τησ τέχνησ το υλικό
Μα όποτε βρίσκομαι μαζί σου παίρνω μόνο
Μια χειραψία κι ένα βλέμμα φιλικό

Και θέλω ακόμα μεσ' τη νύχτα να σε πάρω
Να σε ξυπνήσω να σου πω πωσ είμαι εδώ
Και πωσ θυμάμαι κάθε άγγιγμα μικρό σου
Και το φροντίζω και το αγαπώ

Δε σε συγχώρεσα ούτε λίγο
Για όλα τα ψέματα που άφησεσ να μπούνε
Μεσ' το κρεβάτι την αγκαλιά μασ
Δεν κάνουν έτσι όσοι αγαπούνε

Δε σε συγχώρεσα ούτε λίγο
Μα όταν σπίτια μασ αργά γυρνάμε μόνη
Κάτι με πιάνει κι αναρωτιέμαι
Πωσ θα ‘ταν να ‘σουνα ακόμα στο σεντόνι

Τι να ‘ναι αυτό που απόψε μ' έκανε να ψάξω
Μεσ' τα συντρίμμια για μια σπίθα ζωντανή
Λεσ και δεν το ‘παν καθαρά τα δυο σου μάτια
Πωσ είναι η πόρτα για το όνειρο κλειστή

Και θέλω ακόμα μεσ' τη νύχτα να σε πάρω
Να σε ξυπνήσω να σου πω πωσ είμαι εδώ
Και πωσ θυμάμαι κάθε άγγιγμα μικρό σου
Και το φροντίζω και το αγαπώ

Δε σε συγχώρεσα ούτε λίγο
Τα ψέματα άφησεσ να μπούνε
Μεσ' το κρεβάτι την αγκαλιά μασ
Δεν κάνουν έτσι όσοι αγαπούνε
Δε σε συγχώρεσα ούτε λίγο
Μα όταν σπίτι μασ αργά γυρνάω μόνη
Κάτι με πιάνει κι αναρωτιέμαι
Πωσ θα ‘ταν να ‘σουνα ακόμα στο σεντόνι