Κάτω απ' τη μαρκίζα

Ό,τι από σένα τώρα έχει μείνει
Σε μια φωτογραφία τησ στιγμήσ
Είναι αυτό που δεν τολμούν τα χείλη
Σ' εκείνο το τοπίο τησ βροχήσ

Όλα μου λεν πωσ έχεισ κιόλασ φύγει
Κι ασ λάμπει η ξενοιασιά τησ εκδρομήσ
Εσύ όπου να πασ σ' όποιο ταξίδι
Σε λάθοσ στάση θα κατεβείσ

Χρόνια μετά και κάτω απ' τη μαρκίζα
Σε βρήκα που 'ρθεσ για να μη βραχείσ
Ίδια η βροχή τα μάτια σου τα γκρίζα
Μα τίποτα όπωσ πάντα δε θα πεισ

Μονάχα εγώ ρωτώ χωρίσ ελπίδα
Πού μένεισ πού κοιμάσαι και πώσ ζεισ
Κι εσύ που ξέρεισ όσα η καταιγίδα
Δεν έχεισ κάτι για να μου πεισ