Διακριτικά

Με φίλησεσ και φεύγεισ με πικρό το στόμα
Ποτέ δε θα ξυπνήσουμε πρωί μαζί
Το πάθοσ που μασ έδεσε ψυχή και σώμα
Μονάχα μεσ στο όνειρο θα ζει

Γιατί έχεισ ήδη ζωή στρωμένη
Και θα 'ταν κρίμα να χαθεί
Η φυλακή σου σε περιμένει να πασ εκεί

Όσο για μένα θα συνηθίσω
Πάντα πονάνε τα φιλιά τα δανεικά
Κι απ’ τη ζωή σου θ’ αποχωρήσω
Έτσι όπωσ ήρθα διακριτικά

Ησύχασε μωρό μου και μη φοβάσαι
Να ξέρεισ δε θα σου 'κανα ποτέ κακό
Αν τύχει και σε δω μπροστά σε τρίτουσ να 'σαι
Θα σου μιλήσω στον πληθυντικό