O Fortino Samano

Ο φορτίνο σαμάνο καπνίζει και σκέφτεται
Είμαι ότι δεν έζησα είμαι η βροχή που θα 'ρθει
Να δροσίσει άγνωστων γυναικών το κορμί.
Βράδυ στα κρεβάτια τουσ πωσ στενάζουν ξαναμμένεσ
'Ποιοσ σαμάνοσ έφερε τούτη τη βροχή'

Ο στρατιώτησ με τ' όπλο σημαδεύει και σκέφτεται
Με μια κίνηση απλή θα του κλέψω ότι έχει ζήσει
Είμαι ένασ μικρόσ θεόσ είμαι ένα στοιχειό.
Πάνω από το αίμα του αύριο εδώ την ίδια ώρα
Ερπετά θα σέρνονται όπωσ κάνω κι εγώ

Το τελευταίο τσιγάρο κι εκείνο σκέφτεται
Θα γίνω γέλιο να κρυφτώ σε παιδιά που ξεφαντώνουν
Ο καιρόσ θα χάνεται ώσπου κάποιο απ' αυτά
Θα φωνάξει 'λιμπερτά' κι όπωσ θα κοιτάει τισ κάνεσ
Θα βρεθώ στα χείλη του σαν τσιγάρο ξανά