frou

frou ik bin in frou lês de stjerren ast witte wolst hoe't it my fergiet myn tiennen wibelje de grûn yn sân omklammet myn fuotten boartlik útdaagjend nûgjendlûk ik dy nei my ta myn eagen sjitte fjoer kinsto mei my boartsje? dêr is defrou wat is se moai en wat kin sy wiis wêze ik wol ferdwine yn e see fan harstim de wurden oanreitsje en harren my eigen meitsje har stjerren út 'e himel gripe, begripe har byld yn ferbylding dêr is de frou se kin bûge, fyn har yn else foarm ien mei wetter har leafdes doarre har net te ferlitten sy beskaat fan watse hâldt en wannear't se los lit yn de romte kin sy kieze dêr is de frou liifmoer fan de takomst mei de hân op dyn foarholle werom nei har búk is wat wy wolle ik bin de frou leafde is myn medisyn lês de stjerren ast witte wolst hoe't it myfergiet