Tha Petaxo

Λιώνει το φωσ άσπροσ καπνόσ μέσα μου απλώνεται
Και ο βυθόσ μαύροσ αετόσ απογειώνεται
Ο σιωπηλόσ ο εαυτόσ του φόβου αιχμάλωτοσ
Θέλει φτερά να πάει ψηλά να νιώσει αθάνατοσ

Δε θέλω να φοβάμαι δε θέλω να φοβάμαι
Δε θέλω να φοβάμαι πια
Δε θέλω να φοβάμαι δε θέλω να φοβάμαι
Δε θέλω να φοβάμαι πια

Κάποια μέρα θα δεισ θα πετάξω
Ξαφνικά θα τιναχτώ κι απ' την τρύπα αυτή θα το σκάσω
Κάποια μέρα θα δεισ θα πετάξω
Και πριν ζήσω ή γκρεμιστώ είμαι ελεύθεροσ να φωνάξω

Λιώνω αργά λιώνω γλυκά στο παραμύθι μου
Και στα κρυφά η μοναξιά γλεντάει τη λύπη μου
Ό,τι καλό αγγίζω εγώ είναι στα ψέματα
Με το κενό ξαναρχινώ τα παζαρέματα

Δε θέλω να φοβάμαι δε θέλω να φοβάμαι
Δε θέλω να φοβάμαι πια

Κάποια μέρα θα δεισ θα πετάξω
Ξαφνικά θα τιναχτώ κι απ' την τρύπα αυτή θα το σκάσω
Κάποια μέρα θα δεισ θα πετάξω
Και πριν ζήσω ή γκρεμιστώ είμαι ελεύθεροσ να φωνάξω

Όλα τα πουλιά μεσ' τα κλουβιά λαχταρούν μια μπόρα
Όλοι σαν πουλιά σε σύρματα πατάμε ηλεκτροφόρα

Κάποια μέρα θα δεισ θα πετάξω
Ξαφνικά θα τιναχτώ κι απ' την τρύπα αυτή θα το σκάσω
Κάποια μέρα θα δεισ θα πετάξω
Και πριν ζήσω ή γκρεμιστώ είμαι ελεύθεροσ να φωνάξω