T aneipota

Τα περασμένα καίγονται στη λησμονιά πετάνε
Γίνονται αγιάτρευτες πληγές τις νύχτες και πονάνε
Στη λησμονιά σε πάνε

Στάσου λιγάκι μη μιλάς άσε τον χτύπο της καρδιάς
Να πει ό,τι είναι για να πει στο φως να γεννηθεί
Για ένα τίποτα μη φοβηθείς πώς φτάσαμε στ' ανείπωτα
Γλυκιά μου μη χαθείς

Και τα χαράματα σαν 'ρθει με μια λαχτάρα η προσμονή
Θα 'ναι μια αλλόκοτη χαρά θα γίνει δίψα και φωτιά
Θα 'ναι μια αλλόκοτη χαρά

Στάσου λιγάκι μη μιλάς άσε τον χτύπο της καρδιάς
Να πει ότι είναι για να πει στο φως να γεννηθεί
Για ένα τίποτα μη φοβηθείς πώς φτάσαμε στ' ανείπωτα
Γλυκιά μου μη χαθείς