Ο τεχνοκράτης

Μάνα γιατί με σπούδασεσ
Μ' έκανεσ τεχνοκράτη
Δεν μου ‘μαθεσ το μπαγλαμά
Να ‘χω ζωή χορτάτη

Αεροπλανάκι θα γενώ
Στουσ ουρανούσ θα ανέβω
Κι αν βρω και λίγο μαγικό
Δε θα ξανακατέβω

Γιατί η ρημάδα η λογική
Τα σωθικά μου τρώει
Γιατί η ψυχή ξεκούρδισε
Σαν το παλιό ρολόι

Εγώ βαρκούλα θα γενώ
Και τ' ανοιχτά θα πάρω
Κι άμα με πιάσει ο καιρόσ
Ήσυχα θα φουντάρω