Η μνήμη μου έγινε γιαγιά

Η μνήμη μου έγινε γιαγιά
Με μαύρεσ κάλτσεσ και γυαλιά
Κι όπου νυχτώνει θα στρωθεί
Κι εκεί ξυπνάει το πρωί

Έα απινέα

Η μνήμη μου έγινε γιαγιά
Με κούφια δόντια και γυαλιά
Κι ο νουσ τησ χάνει πού και πού
Και τότε ουρλιάζει σαν μαϊμού

Η μνήμη μου είναι τρελή
Και την κλειδώνω σε κελί
Και σήκωσε τη γειτονιά
Και τη γιουχάραν τα παιδιά