Η θηλιά

Το ξέρω πωσ σαν παίρνω μπροσ
Τα λόγια μου με βάζουν σε μπελάδεσ
Παντού παπάδεσ και δίκη θεία
Στην ασυλία δεν βλέπω φωσ
Αίμα χαράμι μαύρο κατράμι
Και μαύρη πίσσα κατρακύλησε στη γη
Ω τι στοργή πού θα μασ βγει
Το ξέρω αυτό δεν είναι χαραυγή

Κομμένη φλέβα καημένη εύα
Το μήλο είχε μέσα lsd
Κι ανοίξαν οι πληγέσ του παραδείσου
Καλά κρατήσου σαν τρέμει η γη
Σασ αγαπώ και σασ γαμώ
Σε χάγη λουξεμβούργο βερολίνο
Κι ύστερα παίρνω όσα σασ δίνω
Σαπούνι σασ πουλάω και σκοινί

Μέσα στα κύματα παιδιά
Και στο λαιμό σου μια θηλιά από χρέη
Μα μη μιλάσ είσαι καλά
Είναι καλύτερα εδώ να είμαστε ευρωπαίοι

Κι εδώ τα ίδια παντού σκουπίδια
Τριγύρω μασ απλώνεται σκοτάδι
Μεσ στο κοπάδι δε δίνεισ μία
Αν σε φυλάει λύκοσ ή βοσκόσ
Μη σασ προσβάλω δε θέλω άλλο
Ανάπτυξη θα πει γενοκτονία
Δεν είναι ευρώπη δεν είναι ασία
Στη βάρκα είναι ο δικόσ σου γιοσ