Πεθαμένες καλησπέρες [Live From Theatro Vrahon, Greece / 2005]

Με τραγούδια λυπημένα
Ανταμώναμε τα βράδια
Και με χάδια κουρασμένα
Απ' τησ μέρασ τα σημάδια
Τα τσιγάρα μοιρασμένα
Η κιθάρα δανεική
Όνειρα μπογιατισμένα
Σε μι' ασπρόμαυρη ζωή
Τώρα πάψαν τα τραγούδια
Ξέβαψαν τα χρώματα
Δρόμοι και παλιέσ πλατείεσ
Άλλαξαν ονόματα

Κι άμα δω κανένα φίλο
Τρέμω μη με θυμηθεί
Πεθαμένεσ καλησπέρεσ
Δε γουστάρω να μου πει

Μού 'χεσ πει πωσ όλα αλλάζουν
Τρομαγμένα και βουβά
Κι ό,τι πιότερο αγαπάμε
Μασ πληγώνει πιο βαθιά
Μού 'χεσ πει πωσ όλα αλλάζουν
Φτάνει μόνο μια αφορμή
Μα τα δυο σου μάτια μοιάζουν
Φάροι σ' άγονη γραμμή

Κι άμα δω κανένα φίλο
Τρέμω μη με θυμηθεί
Πεθαμένεσ καλησπέρεσ
Δε γουστάρω να μου πει
Κι άμα δω κανένα φίλο
Τρέμω μη με θυμηθεί
Πεθαμένεσ καλησπέρεσ
Δε γουστάρω να μου πει