Ta Koutia Einai Koufa

Πήρα ένα ιπτάμενο χαλί
Κοίταξα από ψηλά τη στάχτη
Φλόγεσ και ατέλειωτοσ καπνόσ
Ωσ εκεί που τέλειωνε το μάτι
Κι είδα δυο παράξενα πουλιά
Να πετάνε σφαίρεσ απ' το λόφο
Κι όσο με πλησίαζεσ κοντά
Έβαζαν κι εσένα μεσ στο στόχο

Εσύ έχεισ μάθει να φωνάζεισ δυνατά
Γι' αυτά που μέσα σου ακόμα σε πονάνε
Μα γύρω σου είν' οι άνθρωποι ρομπότ
Σ' αυτό που αισθάνεσαι ποτέ δεν απαντάνε
Εσύ έχεισ μάθει να φωνάζεισ δυνατά
Γι' αυτά που μέσα σου αντέχουνε και ζούνε
Μα γύρω σου είν' οι άνθρωποι κουτιά
Και τα κουτιά είναι κουφά και δεν ακούνε

Πήρα ένα ιπτάμενο χαλί
Κοίταξα από ψηλά το χώμα
Το θυμόμουν πράσινο βαθύ
Τώρα πια δεν έχει μείνει χρώμα
Κι είδα δυο παράξενα πουλιά
Να πετάνε σφαίρεσ απ το λόφο
Κι όσο με πλησίαζεσ κοντά
Έβαζαν κι εσένα μεσ στο στόχο

Εσύ έχεισ μάθει να φωνάζεισ δυνατά
Γι' αυτά που μέσα σου ακόμα σε πονάνε
Μα γύρω σου είν' οι άνθρωποι ρομπότ
Σ' αυτό που αισθάνεσαι ποτέ δεν απαντάνε
Εσύ έχεισ μάθει να φωνάζεισ δυνατά
Γι' αυτά που μέσα σου αντέχουνε και ζούνε
Μα γύρω σου είν' οι άνθρωποι κουτιά
Και τα κουτιά είναι κουφά και δεν ακούνε