Gent
In de stad vandaag denken wij niet aan morgen
Normaal grijs
Maar voor ons vrij van de wolken
En de pleinen die bevolken zich
Met de monsieurs en de mademoiselles
Die vrij van zorgen zijn
Tijd voor jou, tijd voor mij
Wij zijn nu vrij
Het vleeshuis gepaseerd en rechtsaf
Bij de Rijn
Het van de paters die zich laafden aan drank
We keken naar de rivieren en zeiden
"Wat mooi net als wij" net als wij
Net als wij net als wij
Ik zat mezelf net af te vragen
Als deze huizen konden praten
Wat waren de verhalen dan?
Wie hebben ze gezien en wie
Hen ook weer verlaten?
Wie oh wie bracht die magie naar deze stad?
Of misschien
Ligt het aan jou en aan mij
Dat ik druis in de steden
En zweef op de golven
Vol van jou, wil vergeten de pijn
En de tijd vergeet heel even ons
En bij jou zijn zo ver weg
Zo dichtbij
En we duiken dan zo de nacht in
Maar de White Cat die is dicht
Is geen probleem, Wij slenteren zo wel door
Dan tot het daglicht
En m'n hand is op de plek daar
Waar de palm van jouw hand is
Na die tien jaar is er blijkbaar veel
Meer wat er in het vat zit
Het is prachtig wat er omloopt in ons hoofd
En wij kijken naar de locals in Rococo
Die daar ook zijn net als wij net als wij
Net als wij net als wij
Ligt het aan jou en aan mij
Dat ik druis in de steden
En zweef op de golven
Vol van jou, wil vergeten de pijn
En de tijd vergeet heel even ons
En bij jou zijn zo ver weg
Zo dichtbij