Duusternis

As ik flauwe grappen maak
Tot vervelends toe
Dan ku’j der wel vanuut gaon
Da’k dan niks anders doe
As diep verdriet verbärgen
Met onzin en gelach
Omdat ‘t leben zinloos lek
En zwarter as de nacht

Duusternis
Duusternis
Ömdat de keerse mij uitgaon is
Duusternis
Duusternis
Water in de lont

As ik uren bezig ben
Met pannen en met vuur
Met zuute, zoer en zolt
Dan ben ik hiel secuur
Leegte an ‘t vulle
En dan suddern zacht
Ömdat alles veul te rauw is
En zwarter as de nacht

As ik nog iene lösmaak
En pruuf en roek en spuul
Uuteindelijk dan sloek ik
Waorveur ‘t is beduuld
Dan zie ik waor ‘t wegkomp
Waor ik geern kommen mag
Eben is niet alles meer
Zwarter as de nacht