Anksiyete
İmkansız almam nefes
Kan kırmızı gözler, ha
Düşüyorum bak bu kez
Ölüyorum galiba
Saymadım kaçıncı kez
İlk defa gibi bi' daha
Batağa batıyorum
Ama emin ol uçucam
Bütün aynalar ve ben
Dalıp durdum tavana
Kafamın içindeler
Çıkmam gerek buradan
Çünkü söz konusu sen
Alıştım kavgalara
Dağıttım ne var ne yok
Oldu her yer bak darmaduman, ooh
Söz konusu sen (söz konusu sen)
Ettik çok kavga senle
Dedin ki kendine gel
Seni sen yaparken
Kendimi kaybetmişim ya ben, ben, ben
Arkana bakmadan giderken, sen
Anksiyetemi tetiklerken, he
Adamın beyini yok eder der der
Yıkıldı bütün merdivenler, gel
Arkana bakmadan giderken, sen
Anksiyetemi tetiklerken, he
Adamın beyini yok eder-der-der
Yıkıldı bütün merdiven
Sıkıntıları senle çektim
Üstesinden geldim
Ve şimdi anladım sende diğerlerindensin
Eskiden olsa derdim yaşayamam ki sensiz
Anladım ki herkes gibi bir gün gidersin
Uzaklaştım kendimden seninleyken aynen ben
Ekibim, müziğim hatta kaybettiğim bütün vaktimden
Kendimi gördükten sonra döndüm vurulmuşa beynimden
Artık şüpheliyim yaptıklarım sana değdiğinden
Üstüne kurduğum dünyalar başıma yıkılmaktayken
Son tren kalkmış çoktan ve dostların sırıtmakta
Ben gibi biri dik dur diye enkazların hep altındayken
Ararsın bir gün beni tek başına kaldığında
Son bir yer var yanımda yok
İkinci bi' şans? asla
Artık herkes gibi imkansız
Herkesten farklı olmam
Tek derdim buydu oysa
Yükseldiğim pek görülmezdi
En güzel düşüşümsün
Bunu kabul ediyorum ben, ben, ben
Arkana bakmadan giderken, sen
Anksiyetemi tetiklerken, he
Adamın beyini yok eder, der, der
Yıkıldı bütün merdivenler, gel
Arkana bakmadan giderken, sen
Anksiyetemi tetiklerken, he
Adamın beyini yok eder, der, der
Yıkıldı bütün merdiven
Şimde kalk yatağından paranoya ve antidepresanlar sallanırsın
Sanki deprem olacak gibi anlat zormu nefes olmak anlaşılıyor ıslak alt dudağından
Bunu biliyorum mor gözaltlarından Seni tanıyorum hep yalanlarından
Beni tanıyor sanıp eksik anlatırlar
Sana niyetim bir tık fazla
İyi niyetim dünyaya bir tık fazla
Dilin fazla uzuyor bunu bilip yapma
Bir infazsa yakıyorum
En üst katta yılanlarla yatıyordum
Seni bir çocuk gibi avutup avuçlarmın içindersin gibi taşıyorum hep
Niye sorumluluk diye soracak olursan
Bilmiyorum mahvediyor bu beni de içten içi