Nereye
Cem Adrian
Elimde solmuş çiçekler ve kalbimde siyah küllerle...
Dilimde hep aynı şarkı ve yüzümde bir tebessümle...
Ben yine de, yine de yürüyorum...
Ve bilinmez bir yere gidiyorum...
Kaldırımlarda sessiz insanlar, saçlarımda serin bi rüzgar...
Gökyüzünde sesleriyle, o simsiyah kuşlarla...
Ben nereye, nereye gidiyorum?
Ve sonumu, sonumu bilmiyorum...
(Nereye, nereye gidiyorum?)
(Ve sonumu, sonumu bilmiyorum...)
Yalnızlık; yalnızlıktır...
Karanlıksa her yerde aynı...
Kaybetmek umrumda değil...
Küçük bir çocuk cesaretiyle ben yine de, yine de yürüyorum...
Ve her şeye, her şeye rağmen gülüyorum...
Ben yine de, yine de gidiyorum...
Ve sonumu, sonumu bilmiyorum...
Yine de, yine de yürüyorum...
Ve her şeye, her şeye rağmen gidiyorum...