Ellerin Saçımda
Canozan
Sen öylece konuşurken kucağında uyusam
Ellerin gezinir saçımda
Film izleyip sevişirken telefonu kapasak
Çocuklar yetişir ruhumda
Maalesef en basit zevkleri bile
Alır elimizden hayatın gerçekleri
Karşıma çıkardığı sorumluluklardan
Teker teker nefret etmekteyim
İster istemez birçok insan kabuğuna çekilir algılarını kapatıp
Her yerde anlam ararken içindeki o
Büyük boşluğu doldurmak için hap atıp
Zanneder ki mutludur ama ne halde suratı
Ona değil kendime lafım
Oysa yüzün göğsümde yer etmiş
Nefes alışlarını takip etmek tüm ihtiyacım
En güzel kafalardan mutlu olduğum anılardan
Bir tutam kalbime sıçramış gibi