ภักดีแค่ไหน
ยอมเข้ากรงที่เธอสร้างไว้ ให้รักมันคุมขัง
เพราะว่ารักจึงไม่ไปไหน
เชื่อใจทุกครั้ง
ฉันไว้ใจเธอที่สุดแล้ว
ให้เธอไปไม่ยั้ง
ได้รับมาแค่ความผิดหวัง
ก็ยังทนฝืน
ยังคงยอมทนยังทำมันไปทุกอย่างไม่ว่าดีร้าย
ดังคนงมงายวางใจลงไปไม่เผื่อเพียงเพื่อได้รู้ว่า
ภักดีแค่ไหน
สุดท้ายก็ร้องไห้
แสนจะเจ็บใจ
เลือกไปรักเธอ
ฉันมันผิดเอง
ที่คิดไปไว้ใจ
รักคนผิดไปต้องพอเท่านี้
ไม่มีแล้วสวรรค์ที่ฝัน
เหลือแค่เพียงน้ำตาของฉัน
ไม่มีแล้วคนโง่คนนั้น โอ้
แค่นี้มันก็เจ็บเจียนตาย
แค่นี้มันก็เจ็บเจียนตาย
เคยเข้าใจว่าทำดีนั้น
ย่อมได้ดีกลับคืน
แล้วทำไมฉันต้องทนฝืน
กล้ำกลืนโหดร้าย
ทำเพื่อเธอไปจนหมดแล้ว
ไม่เห็นได้อะไร
ผิดที่ฉันคนเดียวใช่ไหม
ที่ไปเชื่อเธอ
ยังคงยอมทนยังทนทำไปทุกอย่างไม่ว่าดีร้าย
ดังคนงมงายวางใจลงไปไม่เผื่อเพียงเพื่อได้รู้ว่า
ภักดีแค่ไหน
สุดท้ายก็ร้องไห้
แสนจะเจ็บใจ
เลือกไปรักเธอ
ฉันมันผิดเอง
ที่คิดไปไว้ใจ
รักคนผิดไปต้องพอเท่านี้
ไม่มีแล้วสวรรค์ที่ฝัน
เหลือแค่เพียงน้ำตาของฉัน
ไม่มีแล้วคนโง่คนนั้น โอ้
แค่นี้มันก็เจ็บเจียนตาย
ฮู้วฮูว
แค่นี้มันก็เจ็บเจียนตาย
ฮู้วฮูว โน้ เย้เย
ภักดีแค่ไหน (แค่ไหน)
สุดท้ายก็ร้องไห้ (ร้องไห้)
แสนจะเจ็บใจ
เลือกไปรักเธอ (เลือกไปรักเธอ)
ฉันมันผิดเอง
ที่คิดไปไว้ใจ (ไว้ใจ)
รักคนผิดไปต้องพอเท่านี้ ฮือ