O’na
[ Verse 1 ]
Nerden başlasam anlatmaya, bu kızın her yeri ayrı bir şaheser. (ayrı bir şaheser)
Nasıl bir gülüş, nasıl bir cilve bu
Kalmadı bende gururdan eser. (gururdan eser)
Öyle bir duygu ki bu; insanı eder ayıkken bi’ anda müptezel. (bi’ anda müptezel)
Uçarım göklerde çünkü bu duygu insanın ayağını yerden keser
Ve de benim garip halim sana talip oldu bariz
Tanımaz da kimseyi, hiç vermez taviz
Pes etmezler, yaparlar gönlüme taciz
Prim vermem, sözlerim oktan da nafiz
Gözlerine hasta gönül ama naçiz sözlerim
Çünkü görmezsin beni bariz
Seni uzaklardan sevmek bile güzel
Şehvetin Londra, görkemin ise Paris
Al hadi kendimden kendimi. (kendimi)
Yer ver bana gönül tahtında. (tahtında)
Kaybedicem yakında bendimi. (bendimi)
Kapalı ruhum da, bahtım da
Benim gönlüm nerde, acaba sende mi?
Unuttum galiba senin kanadında
Dön dolaş civarda, ara da bul beni
Yalnızlık istemem artık lügatımda
Huzura ermenin uğruna, (uğruna)
Denedim bütün o yolları. (yolları
Gururum yetmedi duruma. (duruma)
Kırdım bütün sağlam dalları
Sen yine inat et, gönlüme uğrama
Yok ki bir anlamı benimle olmanın
Beni hiç sallama, kâle bile alma
Gerek yok gönlümde yer kiralamanın
[ Verse 2 ]
Kafam kazan gibi
Sinir bozan biri
Senin tek istediğin bu hayattan;
‘’Kaybetmeden kazan.’’ de’mi?
Benim tek dileğim hayattan; ol benim
Kaderimi yazan biri
Ama yüzünü güldürdüğün o şahıs
Hayalinle azan biri
Bilmece gibi bu, uyutmaz gece
Çözemez 2 cümle ya da hece
Çürütürür seni, yoktur bi netice
Umarım aydınlık belirir bir gün
Sanma ki bu gönül çoşkun bir pınar
Elbet bir gün durulur deli sular
‘’Sana yüce gelen bin yıllık çınar
Fiske vuruşuyla yıkılır bir gün.’’
Zamanımı harcıyorum hep boşa
Ayaklar nasır tuttu koşa koşa
Yalanla avun, ölü gibi yaşa
Sarmak istiyorum hayatı başa
Ağırır başım
Hiçbir ‘’yazım kışım’’da bitmez bu hışım
Neye mi kızmışım?
Bi düşün, bi taşın
Yok mu hiç yanlışın?
Yoksa ben boş yere mi yalnız kalmışım?
Şöyle bi bak dünyaya panaromik
Hayatlar yalan, yaşananlar komik
Herkesin derdi de kendine zarar
Nedense bütün dertler trajikomik
Mürekkep tükenmez, kronik hata bu
Sonu bilinmez, platonik vaka bu
Köprü bitmedi, ayı hâlâ dayı
Menfaatim bitmez, aritmik bir hata bu!