704

[Chorus: AUTTA]
กิน รีบ งีบ นอน อยู่ใน 704
ตอนกูอยู่ใน 704
กดบีทกดกลองอยู่ใน 704
รอเธออยู่ใน 704
กรีดร้องในคอ ก้มมองข้อมือก็กรีด
704 แคบสัสแต่มันกลับทำให้กูเห็นอะไรที่มากกว่า
กิน รีบ งีบ นอน อยู่ใน 704
ตอนกูอยู่ใน 704
กดบีทกดกลองอยู่ใน 704
รอเธออยู่ใน 704
กรีดร้องในคอ ก้มมองข้อมือก็กรีด
704 แคบสัสแต่มันกลับทำให้กูเห็นอะไรที่มากกว่า

[Verse 1: AUTTA]
แค่พื้นที่ 16 ตารางเมตร
ในขณะที่ติดกับดัก จิตตกจัด
กลับห้องหลับ กลับมีพื้นที่ 16 ตารางเซฟ
ไม่มีเวฟ ไม่มี fridge ไม่มี sofa
มีแต่เก๊ะ มีแต่เตียง มีตู้เสื้อผ้า
ไม่มีเหี้ยไรดีแต่กูมีมอนิเตอร์
จึงใช้บีทขีดเพลงบรรเลงเสียงเรียงเป็นเฟอร์นิเจอร์
อาจจะดูเวอร์แต่ค่าห้องห้าพันกูยังไม่มีปัญญา
ในสมัยที่เพลงไม่ทำเงิน
และไม่มีเงินให้ทำเพลง
ค่าว่าจ้าง เล่นกีตาร์ อยู่ร้านเหล้าสายห้า
ได้ห้าหกร้อย คนฟังน้อยกูก็โดนไล่ออกอีก
จึงฝึกแรปจนแทบปอดฉีก
แหกปากในห้องสี่เหลี่ยมที่เหมือนกับกรอบบีบ
ต้องคอยระวังเสียงดัง ไม่ให้อื้ออึงปึงปัง
แต่ไม่หยุดทำเพราะเลือดมันสูบฉีด
ค่าเรียนนักดนตรีมันเทอมละเหยียบแสน
ค่าแรงนักดนตรีมันยิ่งกว่าถูกอีก
พูดอีกก็ถูกอีก พูดอีกก็ถูกอีก
เพลงที่เรียนก็ไม่ใช่เพลงที่ดัง
ละไอ้เพลงที่ชอบฟังก็ต้องนั่งฟังคนเดียว
ฟังเพียวแรปเพื่อนบอกว่าเจ็บหูฉิบ แม่งไม่ติดหูว่ะ
ไม่ต้องกินหมูดิบแต่เพื่อนกูโซโล่กันหูดับ พยายามไล่จับ
แต่ว่ากูน่ะกลับ เล่นได้ไม่ถนัดชัดความ ขออภัยครับอาจารย์
ผมมันศิษย์หูเหล็ก
ในขณะกูจับศัพท์ประกบร่างบทกลอนอยู่ใน 704
เพื่อนกูหลับสัปหงกนั่งสอบสมอล รออยู่ใน 407
เพื่อนกูเล่น Sandu และแกะเพลง Stan Getz
เชด กูเอาเวลาไปแกะและ get เพลง Stan
ทุกงานที่ร่างในห้องจึงต้องสร้างแบบ hand made ในทุก millisec ที่กูได้ใช้

[Chorus: AUTTA]
กิน รีบ งีบ นอน อยู่ใน 704
ตอนกูอยู่ใน 704
กดบีทกดกลองอยู่ใน 704
รอเธออยู่ใน 704
กรีดร้องในคอ ก้มมองข้อมือก็กรีด
704 แคบสัสแต่มันกลับทำให้กูเห็นอะไรที่มากกว่า
กิน รีบ งีบ นอน อยู่ใน 704
ตอนกูอยู่ใน 704
กดบีทกดกลองอยู่ใน 704
รอเธออยู่ใน 704
กรีดร้องในคอ ก้มมองข้อมือก็กรีด
704 แคบสัสแต่มันกลับทำให้กูเห็นอะไรที่มากกว่า

[Verse 2: AUTTA]
กว่าจะผ่านพ้นแต่ละปี democracy ที่มีดันเป็นตัว demo crazy that we all lived with
ผู้นำระยำตั้งแต่ ‘15 และอยู่กับโรคบ้าๆ ตั้งแต่ ‘19
แล้วคนในห้องมันจะไปฝันเหี้ยไรถ้าเงินมันยังไม่พอใช้ซื้อกับข้าว
กลับห้องเช่าในยามวิกาล วิตกกังวลคิดวนด้วยใจพิกลพิการ
ไม่อยากทุกข์ทนนี่นา มันทรมาน และไม่งายงม ให้สิ่งใดดลบันดาล
เพราะชีวิตวิมลคงมีแต่บนวิมาน แค่อยากลี้จากคนด้วยใจไม่ทนวิจารณ์
พิจารณา แล้วอยากนิพพาน หรือผ่านพ้นจนมีเทศกาลปัสกา
ตัดมาที่หน้าอัตตา สภาพไม่น่าสบตาซักนิด
ตอนที่ชีวิต fuck กูและกู fuck ชีวิตยังดีที่ 705 มีโดมและ 703 มีมิค
Seven o four yeah I’m missing old folks
Seven o five yeah I’m missing old vibes
Seven o three เราเคย party all day all night alright
ของที่แฟนคลับให้ก็ยังคงเก็บไว้ในห้อง อยู่ในคลังเหมือนวางบนหิ้ง
ในทุกครั้งที่ได้รับมาก็จับเข้ามาหลับในหีบ แต่ว่า keep เป็นหลักใน heart
ติดที่แค่มันมากกว่า half ของทั้งห้องจึงต้องขยาย ย้ายออก
ขอบคุณ ที่ทำให้รู้ว่าพื้นที่ไม่สามารถบดขยี้ฝันหรือขังศักยภาพคน
ขอบคุณ ที่ทำให้รู้ว่าถ้าอยากก้าวไปข้างหน้าก็ต้องทิ้งบางอย่างไว้ข้างหลังตน

[Chorus: AUTTA]
Right now, I’m leaving that 704
ไม่ได้อยู่ใน 704
ไม่มีเสียงกลองไม่ได้ลองเขียนบีท ไม่มีเศษกระดาษที่ฉีก
เก็บของให้พร้อม ไม่มีเสียงร้องที่กรีด
704 แคบสัสได้เวลาปรับไปเจออะไรที่มากกว่า