Cieszyńska

Gdybym się urodził przed stu laty
W moim grodzie
U Larischów dla mej lubej rwałbym kwiaty
W ich ogrodzie

Moja żona byłaby starszą córką szewca
Kamińskiego co wcześniej we Lwowie mieszkał
Kochałbym ją i pieścił
Chyba lat dwieście

Mieszkalibyśmy na Sachsenbergu
W kamienicy Żyda Kohna
Najpiękniejszą z wszystkich cieszyńską perłą
Byłaby ona

Mówiąc mieszałaby czeski i polski
Szprechałaby czasem a śmiech by miała boski
Raz na sto lat cud by się dokonał
Cud się dokonał

Gdybym sto lat temu się narodził
Byłby ze mnie introligator
U Prochazki bym robił po dwanaście godzin
I siedem złotych brał za to

Miałbym śliczną żonę i już trzecie dziecię
W zdrowiu żył trzydzieści lat na tym świecie
I całe długie życie przede mną
Całe piękne dwudzieste stulecie

Gdybym się urodził przed stu laty
I z tobą spotkał
W ogrodzie u Larischów rwałbym kwiaty
Dla ciebie słodka

Tramwaj by jeździł pod górę za rzekę
Słońce wznosiło szlabanu powiekę
A z okien snułby się zapach
Świątecznych potraw

Wiatr wieczorami niósłby po mieście
Pieśni grane w dawnych wiekach
Byłoby lato tysiąc dziewięćset dziesięć
Za domem by szumiała rzeka

Widzę tam wszystkich nas idących brzegiem
Mnie żonę dzieci pod cieszyńskim niebem
Może i dobrze że człowiek nie wie
Co go czeka