To Kafeneio

Καθίσαμε στο ίδιο καφενείο
Είχε μια δίγλωσση ταμπέλα ανορθόγραφη
Και μιαν ατμόσφαιρα χαμένη ανυπόγραφη
Το σάντουιτσ όσο μιασ βδομάδασ νοίκι
Τότε που ακάθεκτοσ τραβούσεσ προσ τη νίκη

Καθίσαμε στο ίδιο καφενείο
Άνοιξη μύριζε είχε πάρει να νυχτώνει
Κοίταξεσ μάταια για το γνώριμο γκαρσόνι
Είχε μονάχα νεσκαφέ τέρμα το μπρίκι
Στο διπλανό τραπέζι ούζο με φιστίκι

Καθίσαμε στο ίδιο καφενείο
Το τελευταίο λάθοσ μασ αυτή η συνάντηση
Λύση δεν βρέθηκε ούτε δόθηκε απάντηση
Ο ήλιοσ έγειρε και οι σκιέσ μακρύνανε
Κάποιεσ αδέξιεσ ερωτήσεισ που δε γίνανε