Θα σ’ αγαπάω, θες δε θες
Θα σ' αγαπάω θεσ δε θεσ
Θα ζω εξόριστοσ στο χθεσ
Θ' ανοίγω μόνοσ μου διάλογο μαζί σου
Τισ νύχτεσ θα τηλεφωνώ
Σαν εφιάλτησ θα γυρνώ
Θα περιμένω για ν' ακούσω το κλειδί σου
Θα σ' αγαπάω θεσ δε θεσ
Θα ζω εξόριστοσ στο χθεσ
Γιατί νυχτώνει και δεν έχω πού να πάω
Θα φτιάχνω μόνοσ σκηνικό
Και στο μεγάλο πανικό
Θα 'ρχομαι πάλι τα κουδούνια να χτυπάω
Θα σ' αγαπάω θεσ δε θεσ
Κι ασ ξέρω τώρα πόσο φταισ
Θα περιμένω στα σκαλιά για να γυρίσεισ
Θα σου φωνάζω θ' απειλώ
Και ασ με πάρουν για τρελό
Κι ασ γίνω εγώ το πρώτο θέμα στισ ειδήσεισ
Θα σ' αγαπάω θεσ δε θεσ
Θα 'χω τισ πόρτεσ ανοιχτέσ
Να μπαίνει μέσα ο βοριάσ και να σαρώνει
Αυτή την άχαρη ζωή
Κι εγώ θα γράφω ωσ το πρωί
Το όνομά σου στησ αγάπησ μασ τη σκόνη
Θα σ' αγαπάω θεσ δε θεσ
Κι ασ ξέρω τώρα πόσο φταισ
Θα περιμένω στα σκαλιά για να γυρίσεισ
Θα σου φωνάζω θ' απειλώ
Και ασ με πάρουν για τρελό
Κι ασ γίνω εγώ το πρώτο θέμα στισ ειδήσεισ