Proino Tsigaro

Χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό
Στη γειτονιά μασ καπνίζει ένα φουγάρο
Κι εγώ σε ζητάω σαν πρωινό τσιγάρο
Και σαν καφέ πικρό και σαν καφέ πικρό

Άδειοι οι δρόμοι δε φάνηκε ψυχή
Και το φεγγάρι μόλισ χάθηκε στη δύση
Και γω σε γυρεύω σαν μοιραία λύση
Και σαν ανατολή και σαν ανατολή

Βγήκε ο ήλιοσ το ράδιο διαπασών
Μ' ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιον τάσο
Κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο
Σ' ένα καρέ τυφλών σ' ένα καρέ τυφλών