Külfet

{Verse 1]
Sığamadıklarından dolayı terkederler halayı
Zoru görünce kaçanların alayı orda. Bu yol meşakkatli. Tepinmek üzere çıktılar yola
De ki gidenlerine ‘uğurlar ola'. Desinler hakkında ‘bin güldü'. Bilirsin bir günlük sevdi onlar
Üzdüler, sen bir güldün. O öyle kolay söyledi ki… Sen dinlerken dilin sürçtü
‘O benim dünyam' dediği altı üstü üç gündü! Hafif değil yükün. Bir yere kadar bükül
Her gün farklı kefen düşün. Düşünmekten kafayı üşüt!
Direnç için sabır elzem. Ve sen onu kaybedеrsen düşersin!
Öfke çukurları tеhlikeli. Uzağı yakın sandım, gönle ırak kaldım
O uzaklara var gidesim. Yok dönesim, çok sebebim var

{Hook]
Kahvemden al
Dudağımdan dökülmeden onu bul
Kulağına ulaşmadan de ki sus
Benim utancım kendime yeter zaten
Seni sevdim ya destursuz
Bak taşıyorum külfetini
Bana bu cürreti verme dedim
Beni dinlemedin

{Verse 2]
Öyle uzaktan bakılmaz aşka. Yabancı kalma yaklaş. Mesafemiz mi fazla? Bahanelerle gözlerin dışarda
Sözlerin firarda. Saçlarınsa rüzgarda. Lüzumsuz istismar. Genelde hep kaçtın
Nedense güveni mahrum ettin aşktan. Kalbi mağdur ettin akılsızca, yap getir kolaysa taştan
Bul getir eğer çok paran varsa. Bul getir ki bilelim aşka söz geçer mi saraylarda!
Senaryo kurmadan yaz içinden geçenleri. İpini koparıp attığında özgürlük kolay bir şeydi
Hayat bir bilmeceyse çözebilen galip gelendi. Kopya çekmeden savaşsa herkes önünü görebilirdi
Şimdi boş bir bardaktayım. İster içine zehri doldurup nefessiz bırak. İster bırak dudak payı
Mazi yok etmiştir zaten geride kalanları. Unutmak zor yalanları