Υδρόγειες Σφαίρες

Κοιτάσ το πρόσωπο τησ γησ
Κι ομολογείσ
Τα όρια είναι στρογγυλά
Κι αυτή γελά

Μοιραία λέξη λέω που 'ναι η έλξη
Για 'κείνα τ’ άγνωστα από σένα
Που ένα τα έψαχνεσ προσ ένα

Να μην πασ πουθενά
Γιατί αν έρθεισ ξανά
Θα 'χουν φύγει τα χρόνια
Αχ κι ο άνθρωποσ γερνά

Να καθίσεισ εδώ
Να με δεισ να σε δω
Σαν υδρόγειεσ σφαίρεσ
Είν’ τα μάτια σου τα δυο
Συχνά

Κοιτάσ το πρόσωπο τησ γησ
Και νοσταλγείσ
Ταξίδια φώτα μακρινά
Ειλικρινά
Θυμάμαι σε είχα πρωτοσυναντήσει
Να ψάχνεισ τόσο απελπισμένα
Ποιο τραίνο σε έπαιρνε από σένα

Να μην πασ πουθενά
Γιατί αν φύγεισ ξανά
Θα έχω αλλάξει σεντόνια
Δαχτυλίδια δειλινά

Να καθίσεισ εδώ
Να με δεισ να σε δω
Σαν παγκόσμιοσ χάρτησ
Είν’ τα χέρια σου τα δυο
Γυμνά

Μια ζωή
Τα χελιδόνια
Στην καρδιά μου χτίζανε φωλιά

Να μην πασ πουθενά
Γιατί αν έρθεισ ξανά
Θα έχουν φύγει τα χρόνια
Αχ κι ο άνθρωποσ