Tabu Tibu

Biegłaś zboczem brązowo zielona, miedzą słońca i trawy zielenią
Biegłaś zboczem strumienia spragniona, twoje włosy targał górski wiatr

Tabu ta bu ti bu tabu
Tabu ta bu ti bu tabu

Zanurzyłaś swe dłonie w potoku, który głazy w poszumie omijał
Burza kropel w srebrzystej pogoni, obraz swój porwała wartko w dal

Tabu ta bu ti bu tabu
Tabu ta bu ti bu tabu

I wracałaś od góry powoli, zielonością i brązem strzelista
Gdy cię witał cień lasu zielony twoje włosy znów potargał wiatr

Tabu ta bu ti bu tabu
Tabu ta bu ti bu tabu