Σαν Αφροδίτη

Θα πάρω μια οδοντόβουρτσα και τ' άσπρο νυχτικό μου
Κι αφού περάσω τον ισθμό θα εξαφανιστώ
Και θα κοπεί η ανάσα σου όπωσ στα έργα τρόμου
Που θα με χάσεισ ξαφνικά και θα σου χρειαστώ

Θα φύγω κι ότι θέλει ασ γίνει
Μα ό,τι γράφτηκε δε σβήνει

Και κάποιο βράδυ σκοτεινό που θα 'χεισ βρει το λάθοσ
Με όλη μου τη δύναμη θ' αυτοσυγκεντρωθώ
Σαν αστραπή θα τιναχτώ απ' το παλιό μου πάθοσ
Σαν αφροδίτη σαν θεά σωστή θ' αναδυθώ

Κι όποιοσ το δει αυτό θα μείνει
Γιατί δεν έχει ξαναγίνει

Την άλλη μέρα με παλτό και με γυαλιά ηλίου
Θα με γνωρίσεισ μόνο εσύ καθώσ θα σταματώ
Σ' ένα περίπτερο στην πανεπιστημίου
Να πάρω τα τσιγάρα μου κι ένα περιοδικό

Αγγελουδάκι θα 'χω γίνει
Και η κακία θα σου μείνει