เมืองไทย 2651 [ซึม เศร้า เหงา แฮ้งก์]
จับมือน้อยน้อย ค่อยค่อยหัดลูกวาดเขียน
เป็นนกเงือกบินเวียนในป่าดงพงไพรกว้าง
เป็นละมั่งเลียงผาเป็นไก่ฟ้าเป็นเก้งกวาง
เป็นชะนีลิงค่างเป็นช้างเป็นเนื้อทราย
เป็นกระจงอีเห็นเป็นเม่นเป็นหมีควาย
เป็นแรดเป็นม้าลายเป็นเสือสิงห์กระทิงไพร
จับมือน้อยน้อย ค่อยค่อยสอนขีดเส้นสาย
เป็นชีวิตเวียนว่ายในท้องทะเลกว้างไกล
เป็นหมึกเป็นแมวน้ำเป็นม้าน้ำเป็นโลมา
เป็นกุ้งหอยปูปลาเป็นฉลามเป็นปลาวาฬ
เขียนสาหร่ายปะการัง วาดลายกัลปังหา
พลิ้วไหวเอนไปมาใต้มหาสมุทรสีคราม
เด็กน้อยวาดไปใจอยากเห็นสัตว์สวยงาม
สงสัยจึงไถ่ถาม พ่อจ๋าหาดูที่ใด
พ่อนิ่งบอกไม่ถูกไม่รู้ตอบลูกอย่างไร
ทุกอย่างแปรเปลี่ยนไป ไม่มีอะไรเหลือแล้ว
ทุกอย่างแปรเปลี่ยนไป ไม่มีอะไรเหลือแล้ว
ทุกอย่างแปรเปลี่ยนไป ไม่มีอะไรเหลือเลย