คนไร้ค่า

เก็บเอาไว้เถอะนะ ฉันมันคนไร้ค่า
จะคู่ควรกับความไว้ใจ
ดอกไม้สีสดสวยหอมกระจายไกลถิ่น
แมลงบินมารุมตอมมากมาย

ฝากความรักของฉันนั้นคือความห่วงใย
อยากให้เธอก้าวไกลพ้นแดนดงพงหนาม
อยากให้เธอมั่นจำคำที่เคยพร่ำสอน
ก่อนหลับลงครั้งใดให้ฝันดีมีฝัน
เป็นเพื่อนยามหลับไหล

ฝันของเธอจงสีทอง
คล้องด้วยพวงมาลัย
ฝันของเธอลอยล่องไป
ไต่ตามโค้งรุ้งเจ็ดสี
มีอนาคตงดงาม
มีแก้วสามดวงในใจ
มีคนเป็นห่วงเป็นใย
ห่มผ้าให้ยามหนาวเหน็บ

เก็บเอาไว้เถอะนะ ฉันมันคนไร้ค่า
ไม่คู่ควรกับความไว้วาง
โลกใบนี้กว้างนักพร้อมให้คนก้าวเดิน
ต้องเผชิญกับปัญหาหลายอย่าง

แต่อย่าเพิ่งท้อแท้แม้ฉันไม่เคียงข้าง
อยากให้เธอเดินทางถึงที่ปรารถนา
แต่ให้เธอหันมายิ้มให้คนข้างหลัง
ยังเป็นกำลังใจให้รู้ว่าเธอมีสุข
ฉันก็สุขเหมือนเธอ

ฝันของเธอจงสีทอง
คล้องด้วยพวงมาลัย
ฝันของเธอลอยล่องไป
ไต่ตามโค้งรุ้งเจ็ดสี
มีอนาคตงดงาม
มีแก้วสามดวงในใจ
มีคนเป็นห่วงเป็นใย
ห่มผ้าให้ยามหนาวเหน็บ

เก็บเอาไว้เถอะนะ ฉันมันคนไร้ค่า
ไม่คู่ควรกับความไว้วาง
โลกใบนี้กว้างนักพร้อมให้คนก้าวเดิน
ต้องเผชิญกับปัญหาหลายอย่าง

แต่อย่าเพิ่งท้อแท้แม้ฉันไม่เคียงข้าง
อยากให้เธอเดินทางถึงที่ปรารถนา
แต่ให้เธอหันมายิ้มให้คนข้างหลัง
ที่ยังเป็นกำลังใจให้รู้ว่าเธอมีสุข
ฉันก็สุขเหมือนเธอ

เก็บเอาไว้เถอะนะ
ฉันมันคนไร้ค่า
ไม่คู่ควรกับความไว้ใจ