Ναυάγιο

Στ' απαλό μισοσκόταδο τα θλιμμένα σου μάτια
Ασημένια κανάτια με νερό λησμονιάσ
Στο βυθό τησ ψυχήσ ρημαγμένο το χθεσ
Σαν αρχαίο ναυάγιο θα ξυπνά ενοχέσ
Στο βυθό τησ ψυχήσ ρημαγμένο το χθεσ
Σαν αρχαίο ναυάγιο θα ξυπνά ενοχέσ

Η ωδύνη τησ θύμησησ όσων έχουμε ζήσει
Σιωπηλά θα κεντήσει του καημού το πανί
Στο βυθό τησ ψυχήσ ρημαγμένο το χθεσ
Σαν αρχαίο ναυάγιο θα ξυπνά ενοχέσ
Στο βυθό τησ ψυχήσ ρημαγμένο το χθεσ
Σαν αρχαίο ναυάγιο θα ξυπνά ενοχέσ

Μ' ένα νεύμα σου γύρισα για μια λέξη σου φεύγω
Και τελειώνει το έργο τησ κοινήσ μασ ζωήσ
Νύχτα λευκή θυμίζει η μορφή σου
Κλείνω τα μάτια να νιώσω ξανά την αφή σου
Νύχτα λευκή θυμίζει η μορφή σου
Κλείνω τα μάτια να νιώσω ξανά την αφή σου