Οι ασκοί του Αιόλου
Ασ ανοίξουν οι ασκοί του αιόλου
Και η μούσα στουσ ποιητέσ να σταθεί
Θεατήσ και κριτήσ δε θα 'μαι καθόλου
Μα στρατιώτησ στων καιρών τη γιορτή
Ασ φυσήξει αέρασ μαϊστροσ
Τη σκόνη του χρόνου να πάρει μακριά
Στρατηλάτησ αέρασ του παιάνα
Ο στίχοσ τη μακάρια πόλη ξυπνά
Ασ ανοίξουν τησ ελπίδασ οι λίστεσ
Κι ασ με γράψουν και εμένα εκεί
Ασ ανοίξουν των αιθέρων οι πίστεσ
Ασ ανοίξουν κι έλα πάμε μαζί
Ασ κινήσουν τα τρικάταρτα πλοία
Και οι ναύτεσ πολίτεσ γυμνοί
Νικητέσ επιστρέφουν εάλω η τροία
Κι ασ αλλάξουνε χρώμα πανί
Ασ ανοίξουν τησ ελπίδασ οι λίστεσ
Κι ασ με γράψουν και εμένα εκεί
Ασ ανοίξουν των αιθέρων οι πίστεσ
Ασ ανοίξουν κι έλα πάμε μαζί